บทที่ 16 ตอนที่ 16

จอมราชตื่นสายกว่าทุกวันจนน่าประหลาดใจ ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่ง ผ้าห่มล่นลงไปอยู่ที่หน้าขา หน้าอกกว้างกำยำที่รกเลื้อยไปด้วยเส้นขนหยิกขอดสีดำกระเพื่อมเล็กน้อยตามแรงหายใจ คิ้วเข้มขมวดมุ่นมึนงงสับสนกับสภาพความยุ่งเหยิงเกินกว่าเหตุของเตียงนอน ก่อนที่ภาพเลือนรางจะระเบิดขึ้นในหัว

เขากับม่านทอง...

ความทรงจำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ